Home ->Dictionaries ->German/Dutch ->Translate resultieren

Translate resultieren from German to Dutch

Summary

German to Dutch: more detail...

resultieren:
- resulteren; uitmonden; tot gevolg hebben; resultaat
Wiktionary:
- resultieren → resulteren, uitkomen, volgen, voortkomen, voortspruiten, voortvloeien, belenden, grenzen aan, besturen, brengen, leiden, geleiden, voeren, uitgaan, uitlopen, uitstappen, uitstijgen, uittreden, bereiken, behalen, inhalen, reiken tot, leiden tot, uitdraaien op, uitlopen op

German

Detailed Translations for resultieren from German to Dutch

resultieren:

resultieren verbe

resultieren (zur Folge haben)
resulteren; uitmonden; tot gevolg hebben; resultaat
- resulteren verbe (resulteer, resulteert, resulteerde, resulteerden, geresulteerd)
- uitmonden verbe (mond uit, mondt uit, mondde uit, mondden uit, uitgemond)
- tot gevolg hebben verbe (heb tot gevolg, hebt tot gevolg, had tot gevolg, hadden tot gevolg, tot gevolg gehad)
- resultaat verbe

Translation Matrix for resultieren:

Noun	Related Translations	Other Translations
resultaat		Ausschlag; Effekt; Ende; Endergebnis; Ergebnis; Folgerung; Resultat; Wirkung
Verb	Related Translations	Other Translations
resultaat	resultieren; zur Folge haben
resulteren	resultieren; zur Folge haben	auslaufen; auswirken; erfolgen; erstehen; fließen; folgen; folgern; führen; gipfeln; hervorgehen; kulminieren; münden; sichergeben; zur Folge haben
tot gevolg hebben	resultieren; zur Folge haben
uitmonden	resultieren; zur Folge haben	ausfließen in; münden

Synonyms for "resultieren":

Ergebnis sein; entwickeln; ergeben; herausbilden; herauskristallisieren; basieren; folgen; Form annehmen; hervorgehen; sich herleiten
abstammen; entspringen; herkommen; stammen
führen; münden; zur Folge haben

Wiktionary Translations for resultieren:

Cross Translation:

From	To	Via
• resultieren	→ resulteren; uitkomen; volgen; voortkomen; voortspruiten; voortvloeien; belenden; grenzen aan; besturen; brengen; leiden; geleiden; voeren; uitgaan; uitlopen; uitstappen; uitstijgen; uittreden; bereiken; behalen; inhalen; reiken tot; leiden tot; uitdraaien op; uitlopen op	↔ aboutir — toucher par un bout.
• resultieren	→ resulteren; uitkomen; volgen; voortkomen; voortspruiten; voortvloeien	↔ résulter — S’ensuivre. — note Il s’emploie pour marquer les inductions, les conséquences qu’on tirer d’un discours, d’un raisonnement, d’un examen, d’une recherche, etc.