Home ->Dictionaries ->English/Dutch ->Search: belt

English and Dutch Search Results for: belt

Summary
English to Dutch:   more detail...
  1. belt:
  2. Wiktionary:
Dutch to English:   more detail...
  1. belt:
  2. bellen:
  3. Wiktionary:

English

Detailed Translations for belt from English to Dutch

belt:

belt [the ~] nom

  1. the belt (sash)
    de ceintuur; de gordel; de riem
  2. the belt
    de broekriem
  3. the belt (waistband)
    de broekband
  4. the belt (waistband; girdle)
    de gordelriem

belt verbe

  1. belt (punch; clip)
    een opdonder verkopen
    • een opdonder verkopen verbe (verkoop een opdonder, verkoopt een opdonder, verkocht een opdonder, verkochten een opdonder, een opdonder verkopend)

Translation Matrix for belt:

NounRelated TranslationsOther Translations
broekband belt; waistband
broekriem belt
ceintuur belt; sash
gordel belt; sash area; department; district; domain; dominion; girdle; rampart; region; sphere; territory; thong; zone
gordelriem belt; girdle; waistband
riem belt; sash bridle; girdle; leading strings; oar; thong
- bang; bash; belt ammunition; belted ammunition; knock; rap; smash; swath; whack; whang
VerbRelated TranslationsOther Translations
een opdonder verkopen belt; clip; punch
- belt out

Related Words for "belt":


Synonyms for "belt":


Antonyms for "belt":

  • unbelt

Related Definitions for "belt":

  1. the act of hitting vigorously1
  2. a band to tie or buckle around the body (usually at the waist)1
  3. endless loop of flexible material between two rotating shafts or pulleys1
  4. ammunition (usually of small caliber) loaded in flexible linked strips for use in a machine gun1
  5. a vigorous blow1
  6. an elongated region where a specific condition or characteristic is found1
    • a belt of high pressure1
  7. a path or strip (as cut by one course of mowing)1
  8. fasten with a belt1
    • belt your trousers1
  9. deliver a blow to1
    • He belted his opponent1
  10. sing loudly and forcefully1

Wiktionary Translations for belt:

belt
verb
  1. scream
  2. surround
  3. fasten a belt
  4. beat with a belt
noun
  1. geographical region
  2. powerful blow
  3. band used in a machine to help transfer motion or power
  4. band worn around the waist
  5. band used for safety purposes
belt
noun
  1. een band die om het middel gedragen wordt
  2. een band van leer of een ander materiaal
Cross Translation:
FromToVia
• belt → riem ↔ ceinture — Ruban dont on se ceint le milieu du corps
• belt → riem ↔ courroie — pièce de cuir ou d’étoffe, coupée en long, étroite, qui sert à lier, à attacher quelque chose.
• belt → aandrijfriem ↔ courroie de transmission — mécanique|fr courroie qui transmet le mouvement de l’arbre de couche d’une machine à des arbres secondaires.
• belt → riem ↔ lanière — Sorte de courroie longue et étroite.

Related Translations for belt



Dutch

Detailed Translations for belt from Dutch to English

belt:

belt [de ~] nom

  1. de belt (stortplaats)
    the dumping-ground
  2. de belt (vuilnisbelt; afvalhoop; vuilnishoop; vuilnisberg; vuilstortplaats)
    the refuse-dump

Translation Matrix for belt:

NounRelated TranslationsOther Translations
dumping-ground belt; stortplaats
refuse-dump afvalhoop; belt; vuilnisbelt; vuilnisberg; vuilnishoop; vuilstortplaats

Related Words for "belt":


Wiktionary Translations for belt:

Cross Translation:
FromToVia
• belt → landfill ↔ décharge — action de décharger.

belt form of bellen:

bellen verbe (bel, belt, belde, belden, gebeld)

  1. bellen (aanbellen)
    to call; ring the doorbell
    to ring
    – ring or echo with sound 1
    • ring verbe (rings, rang, ringing)
  2. bellen (door de telefoon praten; telefoneren)
    to phone; to make a call; to telephone; to call up; to phone someone; to ring up; to give a ring
    • phone verbe (phones, phoned, phoning)
    • make a call verbe (makes a call, made a call, making a call)
    • telephone verbe (telephones, telephoned, telephoning)
    • call up verbe (calls up, called up, calling up)
    • phone someone verbe (phones someone, phoned someone, phoning someone)
    • ring up verbe (rings up, rang up, ring up)
    • give a ring verbe (gives a ring, gave a ring, giving a ring)
    to ring
    – get or try to get into communication (with someone) by telephone 1
    • ring verbe (rings, rang, ringing)
  3. bellen (opbellen; telefoontje plegen; iemand opbellen)
    to sound; to call; to make a call; to phone; to call up; to phone someone; to give a ring; to telephone; to ring up
    • sound verbe (sounds, sounded, sounding)
    • call verbe (calls, called, calling)
    • make a call verbe (makes a call, made a call, making a call)
    • phone verbe (phones, phoned, phoning)
    • call up verbe (calls up, called up, calling up)
    • phone someone verbe (phones someone, phoned someone, phoning someone)
    • give a ring verbe (gives a ring, gave a ring, giving a ring)
    • telephone verbe (telephones, telephoned, telephoning)
    • ring up verbe (rings up, rang up, ring up)
    to ring
    – get or try to get into communication (with someone) by telephone 1
    • ring verbe (rings, rang, ringing)
  4. bellen (aanroepen)
    to call
    – To attempt to establish a voice conversation with another person from a phone, computer or mobile device. 2
    • call verbe (calls, called, calling)
  5. bellen (overgaan)
    to ring
    – To create a sound, vibration, visual cue, or any other indication that the user has an incoming call. 2
    • ring verbe (rings, rang, ringing)

Conjugations for bellen:

o.t.t.
  1. bel
  2. belt
  3. belt
  4. bellen
  5. bellen
  6. bellen
o.v.t.
  1. belde
  2. belde
  3. belde
  4. belden
  5. belden
  6. belden
v.t.t.
  1. heb gebeld
  2. hebt gebeld
  3. heeft gebeld
  4. hebben gebeld
  5. hebben gebeld
  6. hebben gebeld
v.v.t.
  1. had gebeld
  2. had gebeld
  3. had gebeld
  4. hadden gebeld
  5. hadden gebeld
  6. hadden gebeld
o.t.t.t.
  1. zal bellen
  2. zult bellen
  3. zal bellen
  4. zullen bellen
  5. zullen bellen
  6. zullen bellen
o.v.t.t.
  1. zou bellen
  2. zou bellen
  3. zou bellen
  4. zouden bellen
  5. zouden bellen
  6. zouden bellen
diversen
  1. bel!
  2. belt!
  5. gebeld
  6. bellend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

bellen [het ~] nom

  1. het bellen (opbellen)
    the call
  2. het bellen (aanbellen)
    the ringing the bell; the ringing

Translation Matrix for bellen:

NounRelated TranslationsOther Translations
call bellen; opbellen aanroepen; belletje; convocatie; geluidssein; geluidssignaal; lokroep; loktoon; oproep; oproeping; praaien; telefonisch bericht; telefoontje
call up oproep; roep
phone smartphone; telefoon; telefoontoestel
ring aaneenschakeling; belletje; cirkel; cirkelvorm; keten; ketting; kring; kringel; kringvormig; overgaan; piste; ring; rondje; snoer; soort sieraad; telefonisch bericht; telefoontje; wielerbaan
ringing aanbellen; bellen gebeier; gelui; klokgelui
ringing the bell aanbellen; bellen
sound geluid; intonatie; klank; klankgeluid; klankkleur; klanktint; rumoer; timbre; toon; zeestraat; zeeëngte
telephone telefoon; telefoontoestel
VerbRelated TranslationsOther Translations
call aanbellen; aanroepen; bellen; iemand opbellen; opbellen; telefoontje plegen aanroepen; afkondigen; benoemen; bestempelen; betitelen; bijeenroepen; bonzen; convoceren; decreteren; een naam geven; erbij halen; erbij roepen; luiden; noemen; ordonneren; praaien; roepen; samenroepen; vernoemen; verordenen; verordineren
call up bellen; door de telefoon praten; iemand opbellen; opbellen; telefoneren; telefoontje plegen laten komen; ontbieden; oproepen; tevoorschijn roepen
give a ring bellen; door de telefoon praten; iemand opbellen; opbellen; telefoneren; telefoontje plegen
make a call bellen; door de telefoon praten; iemand opbellen; opbellen; telefoneren; telefoontje plegen
phone bellen; door de telefoon praten; iemand opbellen; opbellen; telefoneren; telefoontje plegen
phone someone bellen; door de telefoon praten; iemand opbellen; opbellen; telefoneren; telefoontje plegen
ring aanbellen; bellen; door de telefoon praten; iemand opbellen; opbellen; overgaan; telefoneren; telefoontje plegen beieren; bonzen; kringen vormen; luiden
ring the doorbell aanbellen; bellen
ring up bellen; door de telefoon praten; iemand opbellen; opbellen; telefoneren; telefoontje plegen
sound bellen; iemand opbellen; opbellen; telefoontje plegen beieren; doorklinken; echoën; galmen; klank voortbrengen; klinken; klokluiden; luiden; met sonde onderzoeken; resoneren; schallen; sonderen; weergalmen; weerkaatsen; weerklinken; weerschallen
telephone bellen; door de telefoon praten; iemand opbellen; opbellen; telefoneren; telefoontje plegen
- opbellen; telefoneren
AdjectiveRelated TranslationsOther Translations
sound aannemelijk; betrouwbaar; degelijk; degelijke; deugdelijk; doortimmerd; gedegen; gefundeerd; gegrond; kredietwaardig; logisch; op goede gronden steunend; solide; solvabel; solvent; steekhoudend; van goede hoedanigheid
ModifierRelated TranslationsOther Translations
ringing duidelijk klinkend; helderklinkend; klankvol; klinkend

Related Words for "bellen":


Synonyms for "bellen":


Related Definitions for "bellen":

  1. helder geluid laten klinken3
    • Doe de deur eens open, er wordt gebeld3
  2. door middel van een apparaat (de telefoon) op afstand met iemand praten3
    • ik bel je vanavond3

Wiktionary Translations for bellen:

bellen
verb
  1. to produce the sound of a bell or a similar sound
Cross Translation:
FromToVia
• bellen → call; call up; give a bell; give a call; give a ring; phone; ring; ring up; telephone ↔ anläuten — (transitiv) (intransitiv) Deutschland landschaftlich (vor allem süddeutsch); Österreich landschaftlich (vor allem westösterreichisch: Vorarlberg), sonst mundartnah oder veraltend; Schweiz; Südtirol mundartnah; Südafrika (KwaZulu-Natal): mit jemandem te
• bellen → ring; a; bell ↔ anläuten — (transitiv) veraltet: eine Glocke läuten
• bellen → call; give a bell; call up; give a call; give a ring; phone; ring; ring up ↔ anrufen — (transitiv) (intransitiv) mit jemandem telefonisch in Verbindung treten
• bellen → ring ↔ klingeln — etwas schrillen lassen
• bellen → give a ring; ring the bell; toll; peal; ring; clang; sound; strike; resound ↔ sonner — rendre un son.
• bellen → telephone; ring; give a ring; phone; make a call; place a call ↔ téléphoner — Communiquer par téléphone







Your free, fast, and simple translation dictionary

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Page served in 0.1216 seconds
Page rendered in 1.0 seconds