Home ->Dictionaries ->Dutch/English ->Translate gebod

Translate gebod from Dutch to English

Summary

Dutch to English: more detail...

gebod:
- command; order
Wiktionary:
- gebod → commandment, injunction
- gebod → commandment, injunction

Dutch

Detailed Translations for gebod from Dutch to English

gebod:

gebod [het ~] nom

het gebod
the command; the order
- command [the ~] nom
- order [the ~] nom

Translation Matrix for gebod:

Noun	Related Translations	Other Translations
command	gebod	aanvoeren; aanvoering; aanwijzing; autoriteit; beheersing; bevel; bevelschrift; commando; consigne; dienstorder; dwangbevel; gezag; heerschappij; instructie; leiding; macht; mate van bekwaamheid; opdracht; oppperbevel; order; taak; voorgaan; voorschrift
order	gebod	aanwijzing; bestelling; bevel; bevelschrift; bezorging; commando; consigne; decoratie; dienstorder; dwangbevel; ereteken; instructie; lastbrief; lintje; mandaat; onderscheiding; onderscheidingsteken; opdracht; orde; order; overhandiging; regelmaat; ridderorde; taak; voorschrift; z-volgorde
Verb	Related Translations	Other Translations
command		aanvoeren; besturen; bevel voeren over; bevelen; commanderen; decreteren; gebieden; gelasten; leiden; leiding geven; leidinggeven; managen; opdragen; verordenen; verordonneren; voorzitten
order		aanrukken; aanvoeren; afkondigen; bestellen; bevel voeren over; bevelen; catalogiseren; classificeren; commanderen; decreteren; dicteren; een brief dicteren; gebieden; gelasten; gezaghebben; heersen; ingeven; leiden; leidinggeven; macht uitoefenen; opdragen; ordenen; orderen; organiseren; overheersen; rangordenen; rangschikken; regelen; regeren; schikken; uitvaardigen; verordenen; verordonneren; voorschrijven

Wiktionary Translations for gebod:

gebod

noun

opgelegde verplichting
- gebod → commandment

gebod

noun

that which is enjoined; command
- injunction → verbod; gebod; sommatie; order; bevel

Cross Translation:

From	To	Via
• gebod	→ commandment	↔ Gebot — in Ethik, Religion oder Recht: Verpflichtung oder Anweisung
• gebod	→ injunction	↔ injonction — commandement exprès, énoncer d’une manière formelle et impérative.