Dutch
Detailed Translations for worstelen from Dutch to French
worstelen:
-
worstelen (met iemand worstelen)
lutter; catcher-
lutter verbe (lutte, luttes, luttons, luttez, luttent, luttais, luttait, luttions, luttiez, luttaient, luttai, luttas, lutta, luttâmes, luttâtes, luttèrent, lutterai, lutteras, luttera, lutterons, lutterez, lutteront)
-
catcher verbe (catche, catches, catchons, catchez, catchent, catchais, catchait, catchions, catchiez, catchaient, catchai, catchas, catcha, catchâmes, catchâtes, catchèrent, catcherai, catcheras, catchera, catcherons, catcherez, catcheront)
-
-
worstelen (touwtrekken)
Conjugations for worstelen:
o.t.t.
- worstel
- worstelt
- worstelt
- worstelen
- worstelen
- worstelen
o.v.t.
- worstelde
- worstelde
- worstelde
- worstelden
- worstelden
- worstelden
v.t.t.
- heb geworsteld
- hebt geworsteld
- heeft geworsteld
- hebben geworsteld
- hebben geworsteld
- hebben geworsteld
v.v.t.
- had geworsteld
- had geworsteld
- had geworsteld
- hadden geworsteld
- hadden geworsteld
- hadden geworsteld
o.t.t.t.
- zal worstelen
- zult worstelen
- zal worstelen
- zullen worstelen
- zullen worstelen
- zullen worstelen
o.v.t.t.
- zou worstelen
- zou worstelen
- zou worstelen
- zouden worstelen
- zouden worstelen
- zouden worstelen
diversen
- worstel!
- worstelt!
- geworsteld
- worstelend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze
Translation Matrix for worstelen:
| Verb | Related Translations | Other Translations |
| catcher | met iemand worstelen; worstelen | |
| lutter | met iemand worstelen; worstelen | de strijd aanbinden; kampen; knokken; matten; strijd voeren; strijden; vechten |
| tirer à la corde | touwtrekken; worstelen |
Wiktionary Translations for worstelen:
worstelen
Cross Translation:
Cross Translation:
| From | To | Via |
|---|---|---|
| • worstelen | → lutte | ↔ Ringen — Sport: Kampfsportart, die mit Griffen betrieben wird |
| • worstelen | → lutter; s'efforcer; combattre | ↔ struggle — to strive, to labour in difficulty, to fight |
| • worstelen | → lutter | ↔ wrestle — to contend, with an opponent, by grappling and attempting to throw |
| • worstelen | → lutte | ↔ wrestling — sport |