Summary
Dutch to Swedish:   more detail...
  1. ontheiligend:
  2. ontheiligen:
  3. Wiktionary:


Dutch

Detailed Translations for ontheiligend from Dutch to Swedish

ontheiligend:

ontheiligend adj

  1. ontheiligend (godslasterend; profaan; godslasterlijk; blasfemisch)

Translation Matrix for ontheiligend:

ModifierRelated TranslationsOther Translations
hädisk blasfemisch; godslasterend; godslasterlijk; ontheiligend; profaan
hädiskt blasfemisch; godslasterend; godslasterlijk; ontheiligend; profaan kwaadsprekend; lasterend; lasterlijk

ontheiligen:

ontheiligen verbe (ontheilig, ontheiligt, ontheiligde, ontheiligden, ontheiligd)

  1. ontheiligen (schenden; ontwijden)
    skända; vanhelga
    • skända verbe (skändar, skändade, skändat)
    • vanhelga verbe (vanhelgar, vanhelgade, vanhelgat)

Conjugations for ontheiligen:

o.t.t.
  1. ontheilig
  2. ontheiligt
  3. ontheiligt
  4. ontheiligen
  5. ontheiligen
  6. ontheiligen
o.v.t.
  1. ontheiligde
  2. ontheiligde
  3. ontheiligde
  4. ontheiligden
  5. ontheiligden
  6. ontheiligden
v.t.t.
  1. heb ontheiligd
  2. hebt ontheiligd
  3. heeft ontheiligd
  4. hebben ontheiligd
  5. hebben ontheiligd
  6. hebben ontheiligd
v.v.t.
  1. had ontheiligd
  2. had ontheiligd
  3. had ontheiligd
  4. hadden ontheiligd
  5. hadden ontheiligd
  6. hadden ontheiligd
o.t.t.t.
  1. zal ontheiligen
  2. zult ontheiligen
  3. zal ontheiligen
  4. zullen ontheiligen
  5. zullen ontheiligen
  6. zullen ontheiligen
o.v.t.t.
  1. zou ontheiligen
  2. zou ontheiligen
  3. zou ontheiligen
  4. zouden ontheiligen
  5. zouden ontheiligen
  6. zouden ontheiligen
diversen
  1. ontheilig!
  2. ontheiligt!
  3. ontheiligd
  4. ontheiligend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Translation Matrix for ontheiligen:

VerbRelated TranslationsOther Translations
skända ontheiligen; ontwijden; schenden
vanhelga ontheiligen; ontwijden; schenden schofferen

Wiktionary Translations for ontheiligen:


Cross Translation:
FromToVia
ontheiligen skända; profanera; vanhelga entweihen — geweihte oder geheiligte Dinge schänden, entehren